Vallimalai (Chinnamalai) Jain cave - 2 - வள்ளிமலை (சின்னமலை) சமண குகைப்பள்ளி

 

Arround vellore:

Chinnamalai (Vallimalai) Jain cave

வள்ளிமலை (சின்னமலை) சமண குகைப்பள்ளி

Before reach, near to Vallimalai Murugan temple – Chinnamalai Jain cave situated - GPS coordinates (13.074, 79.25)

This  is one more Jain Monks School in Vallimallai.
 

வள்ளிமலைக்கருகே இன்னொரு சமண குகைப்பள்ளி.

மலையும் மலைச்சார்ந்த வனநிலப் பகுதியான வள்ளிமலை சமணக் குடவரை மற்றும் குகைப்பள்ளியைக் கண்ட பிறகு சின்னமலை என்னும் சமணத்தடயத்தைக் காண வந்தோம். இங்குள்ள சிற்பத்தொகுதிகள் அனைத்தும் அங்கு கணட சிற்பங்களை விட மிக நேர்த்தியாக செதுக்கப்பட்டிருந்தன. நல்லதொரு சிற்பியின் கைவண்ணம் என்றே சொல்லலாம். அனைத்துமே கைக்கெட்டாமல் வடிக்கப்பட்டிருந்தாலும் கல்லால் அடித்து ஏனோ சிலர் சிதைத்துள்ளதையும் காணும் போது மனம் வருந்தவே செய்தது.

VIDEOS 

( Both videos of Main Jain cavern and Chinnamalai Jain bas reliefs are uploaded in one playlist, 

Descriptions of Post were separate.....)

இத்தலம் இன்னும் தொல்லியல் துறையினர் மேற்கொள்ளப்படவில்லை அதனால் பாதுகாப்பு வேலிகள் அமைக்கப்படாமல் உள்ளது. தன்னார்வ சிற்ப பாதுகாப்பு அமைப்புகளும் ஏனோ கண்டுகொள்ளவில்லை.
-----------------------

வள்ளிமலை மலைக்கோவிலுக்கு செல்லும் முன்பாக இடதுபுறம் செல்லும் சிறிய சாலையில் 500மீ. தூரம் பயணித்தால் அங்கே சில குடியிருப்புகளின் விரிவாக்கத்தில் சிறிய மலைப்பாதை ஒன்று தென்படும்.

அதில் ஏறிச் சென்றால் சமணக்குகை மற்றும் தீர்த்தங்கரர்கள், சாசன தேவியர் சிலைகள் புடைப்புச் சிற்பமாக செதுக்கப்பட்டுள்ளதை கண்டு தரிசிக்கலாம்.

கரடுமுரடான சற்று செங்குத்தான காட்டுப் பாதையில் செல்வது சிரமமாக உள்ளது. படிகள் இல்லா மலையேறி பழக்கம் இல்லாதவர்கள் செல்லத் துணிய வேண்டாம். மேலும், செல்பவர்கள் பாதுகாப்பு கருதி ஆண், பெண் இருபாலருமாக கூட்டமாக சென்றால் ஆபத்தை தவிர்க்கலாம். நல்ல நண்பகல் வெயில் நேரத்தில் சென்றால் விஷ ஜந்துகளிடமிருந்தும் நம்மைக் காப்பாற்றிக் கொள்ளலாம்.

இந்த தொன்மையான பொக்கிஷம் இன்னும் தொல்லியல் துறையினரால் ஏற்கப்பட்டு பராமரிக்கப்படவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

உச்சிக்கு அருகே சென்றதும் மரம், செடி, புதர்களுக்குகிடையே பளீர் என்று நம்மைக் கவரும் வண்ணம் மூன்று சிற்பத்தொகுதி ஒரே பாறையில் காட்சியளிக்கிறது. மட்டுமல்லாமல் பாறையை செவ்வகமாக குடைந்து அதனுள் புடைப்புச்சிற்பங்களாக துல்லியமாக சரியான அளவு விகிதத்தில் செதுக்கப்பட்டதைக் காணும் போது, சிற்பங்கள் அனைத்தும் பாறைச் சுவரில் செவ்வகச்சட்ட அடித்து அதனுள் மாட்டப்பட்ட ஓவியம் போல காணப்படுவது ஒரு சிறப்பான அம்சம். சிற்பத்திருமேனிகளைக் காணும் போது இருகைஉயர்த்தி வணங்கவே தோன்றும் எவருக்கும்; அவ்வளவு நேர்த்தி…

முதல் சிற்பத்தொகுதி:- அம்பிகா இயக்கி (தர்மதேவி யக்ஷி) யின் சிலை இடது காலை மடித்து வலதை தொங்க விட்ட நிலையில் வேதியில் அமர்த்தப்பட்டுள்ளாள். அவளது (முன்பிறவியில் ஈன்ற) மகன்கள் சுபங்கன் மற்றும் பிரபங்கன் இருவரும் சிதைவுற்றும், பணிப்பெண் தோழி நின்ற நிலையிலும் செதுக்கப்பட்டுள்ளன.

தலைக்குமேல் கூரான கூம்பு வடிவ கீரீடமும், மேல்அடுக்கில் மாமரம் போல குடையப்பட்டுள்ளது. (சில இடங்களில் கமுகு மரம் செதுக்கப்பட்டிருக்கும்). இயக்கியின் கைகளில் இருந்த நீலோற்பமலர் மற்றும் மாங்கனி சிதைந்தும் காணப்படுகிறது. கழுத்து, காது, இடை, தோள், கைகளில் அணிந்த ஆபரணங்கள் அரிமானத்தால் தெளிவாக தென்படவில்லை. அதற்கான புடைப்புக்கோடு அடையாளங்களே தென்படுகின்றன.

இரண்டாவது சிற்பத்தொகுதி: தீர்த்தங்கரர் அர்த்தபர்யங்காசனத்தில் சிங்காதனத்தில் அமர்ந்த கோலத்தில் காணப்படுகிறார். அவர் அருகபதவியை அடைந்தவர் என்பதை தெரிவிக்க, எண்வித சிறப்புகளும் செதுக்கப்பட்டுள்ளன.

சிங்காதனம், பாமண்டலம் /ஒளிவட்டம்(halo), முக்குடை, பிண்டி மரம் தேவ துந்துபி. தேவரசர் செளதர்மேந்திரன் ஐராவதத்திலும் மற்ற தேவஅரசர்கள் அவரவர் வாகனத்தில் அமர்ந்து மலர்மாலை தூவுவது ,திவ்யதொனி ஓசையை தெரிவிக்க மத்தளம்போன்ற சிற்பம், சாமரைத்தேவர்கள் இது போன்ற சிற்பங்கள் எண்வித சிறப்புகளை தெரிவிப்பதாகும். அத்துடன் வலதில் யானைமீது ஸ்ரீபிரம்மதேவரும், இடதில் சிம்மத்தின்மீது ஸ்ரீ அம்பிகா இயக்கியும் (சிதைந்துள்ளது) செதுக்கப்பட்டுள்ளது.

மூன்றாவது தொகுதி: ஸ்ரீ பார்ஸ்வநாதர் சிரசின்மேலே பனாமுடி(பவன/நாக- லோக தேவரசன் ஸ்ரீதரணேந்திரன் படமெடுத்தநிலையில்), அதன்மீது முக்குடை மற்றும் பிரபாவட்டமும், சாமரை தேவர்கள் மலர்தூவுவதைப்போன்ற தோற்றத்தில் நின்றகோலத்தில் வடிக்கபட்டுள்ளார். அவரைச் சுற்றி நான்கு அருகதிருமேனிகள்(மல்லிநாதர், வாசுபூஜ்யர், நேமிநாதர், மகாவீரர் ஆகிய நால்வர்) முக்குடை, சாமரை தேவர்களுடன் அர்த்தபர்யங்காசன தியானக் கோலத்தில் செதுக்கப்பட்டுள்ளது.

இவ்வைந்து ஜினர்களும் பாலபிரம்மச்சாரிகளாவார்கள். அதாவது திருமணம் செய்துகொள்ளாமல் சந்நியாசம் ஏற்று ஜினபதம் அடைந்தவர்கள். (வள்ளிமலைக்கு இடதுபுறம் உள்ள குகைப்பள்ளியில் உள்ள சிற்பத்தொகுதியிலும் காணப்படும். முதலில் ஓருசிற்பம் சிறிய அளவில் வடிக்கப்பட்டிருப்பதால் இந்த ஐவர் தொகுதி செதுக்கியபின் பிற்காலத்தில் முதலில் உள்ள ஆறாவது திருமேனி, சிற்பி ஒருவரின் ஆர்வத்தில் வடிக்கப்பட்டதாக இருக்கலாம்) இவ்வமைப்பு இவ்விரு தலத்திற்க்கும் கூடுதல் சிறப்பை அளிக்கிறது.

சின்னமலை உச்சியில் ஒரு குகைத்தளம் காணப்படுகிறது. சிதைந்த சிலையிலுள்ள இக்குகையின் ஊடே மறுபக்கம் பார்க்கும் போது ஒரு இயக்கியின் சிற்பம் தென்படுகிறது.

அத்திசை நோக்கி இடப்புறம் வரும்போது அங்கே பாறையில் செவ்வகமாக குடைந்த ஒரு பள்ளத்தில் மிக அழகான நேர்ந்தியான ஒரு தீர்த்தங்கரர் திருமேனி அர்த்தபர்யங்காசன கோலத்தில் காணப்படுகிறார். கண்ணைக் கவரும் இச்சிற்பம் அத்தலத்திற்கே பெருமைச் சேர்க்கும் அமைப்புடன் காணப்படுகிறது. மேலும் அதன் அருகே மிகச்சிறிய ஒரு பார்ஸ்வ ஜினர் பனாமுடியுடனும், ஸ்ரீ தரணேந்திரன்போல ஒரு சிறிய உருவமும் காணப்படுகிறது. இது பிற்காலத்தில் வடிக்கப்பட்டிருக்கலாம்.

அதன் கீழுள்ள பள்ளத்தில் இறங்கிச் சென்றால் முன்பு குகைவழியே தென்பட்ட இயக்கிச் சிற்பத்தை சற்று இருளான நிழற்ப்பகுதியில் காணலாம். அது அம்பிகா இயக்கி(தர்மதேவி)யின் அம்சங்களைக் கொண்டிருக்கிறது. ஆனால் மிகவும் சிதைந்த நிலையில் உள்ளதால் சுலபத்தில் அடையாளம் காணப்படமுடியாமல் உள்ளது.

அதனை அடுத்து ஒரு குகைத்தளம் காணப்படுகிறது. புறத்தில் வாசல்காலுடன் கதவில்லா நுழைவாயிலுடன் காணப்படும் இக்குகையில் முனிவர்கள் வாழ்ந்ததற்கான அடையாளங்கள் காணப்படுகின்றன.

அனைவரும் ஒருமுறையாவது காணவேண்டிய சமணத்தலமாகும்.



------------------------- 

 After seeing Vallimalai hill range Jain rockcut sculptures and caverns, , we came to see another one mountainous forest area Chinnamalai hill Jain heritage before reach Vallimalai temple.
All the sculptures here were more finely carved than the Kanada Badami sculptures there. It can be said that it is the nice carving of an expert sculptor.. Even though everything had been away from approach, some had been damaged by hitting with stones. we felt sorry when we saw the distortion.

The site is yet to be excavated by the archeology department and therefore has not been fenced off. Voluntary sculpture conservating organizations are also missing to safeguard the spot.
500m before reaching the Vallimalai hill temple we turn on a small road to the left; you will see a small mountain in the extension of some residences.

If you trek up to the hill, you can saw Jain cavern and Tirthankaras, Sasana Devi goddess idols carved in relief.

Slightly steep and rough raising path is difficult to navigate. People who are not experience the trekking should not try to climb. Also for safety reasons, it is better group of people go together. And if we go at midnoon time we can save ourselves from poisonous insects and snakes living. This ancient treasure is still not undertaking by archeologists so far for maintainence.
Three spot is important to see.

Before reachin the peak three sculptures are displayed on a boulder to attract us surrounded by trees, branchs of leaves , shrubs, herbs and bushes. All three monuments are precisely carved sculptures on this hill is a special feature. They all carved into the rock in the right proportions and seem like a painting on the wall. When one can sees the idols, he is tempting to worship to hold and raising hands. So elegant… as well as divinity

First frame Sculpture : indepth and three fourth embalmed Bas relief of Ambika the goddess (Dharmadevi Yakshi) seated on a dais with her left leg folded and the right leg hanging down. Her (prebirth) sons Subangan and Prabangan are both mutilated and her maid/ friend is carved near in a standing position.

Above the head, hold a ornamental conical crown, with carving like a canopy of mango tree. (It is also noteworthy that areca tree is carved in some places). The Nilorpamalar/ Flower, and Mango in the hands of the deity are also seen disintegrating. The ornaments worn on the neck, ears, hip, shoulders and hands are not clearly visible. They are carroded by the atmosperic seasons.
Second sculpture: Tirthankara is seen in Arthaparyangasana meditating posture seated on a Vedhi. The number of special features carved around him indicate that he attained the state of Jina.

A - Singathanam (crown), Pamandalam(halo), Mukkudai (tri-umbrella), royal tree devalok gods blowing thundhupi air instrument. Devloke emperor Sowdharmendran on Airavat elephant, other deva kings sitting on their vehicles and Mathalam sculptures for Divyatoni, and devlok gods waving camaras( broomfibre) as fan; are the eight special features of Jinar after attaining Omnicient. All these fearture are found in this framed sculpture , flanked by SriBrahmadevar on the right on an elephant vehicle and Sri Ambika sitting on a lion vehicle on the left (destroyed).
Third Block: Sri Parswanatha with Panamudi ( canopied by Bhavana/Nagaloka King Sri Dharanendran) with turban and prabhavali(halo) above, camara Devas standing others are as if showering flowers. Surrounding him are four Arihant state of sadhus (Mallinathar, Vasupujyar, Neminathar and Mahaveer) carved in Arthaparyangasana in Dhyana posture along with Mukkudai and Camarai Devas.

All these five Jinas are Balabrahmmacharis. That is, avert marriage and interested on celebacy(brahmacharyam) life style throughout entire lifetime. Lastly they attain omnicient State. Symbolizing this lifestyle, the five jinars were carved. (The same exposing is also carved on the forehead of roof of the vallimalai cavern. Sixth one jinar sculptures is carved in a small size. It might be carved in later period) adds to the splendor of these two sites.
Here, there is a cave near the cluster. A yakshi sculpture is visible from this site on a whole in ruined state.

Coming towards the adjacent side, there is a Tirthankar Tirumeni in Arthaparyangasana carved beautifully in a rectangular hollow. This eye-catching sculpture is noteworthy that adds pride to the chinnamalai hill heritage. And near to this, a very small ParsvaJinar with panamudi and a small figure like Sri Dharanendran. may have been chistled at later date.
Underneath of this carving find a yakshi denote as Ambika (Dharmadevi). But it is in a dark place so we cannot easily identified.

A cave is found next to it. The signs of habitant of jainsages living in this cave, has stone doorframe entry.
Very nice place to visit…

VALLIMALAI JAIN HERITAGE - வள்ளி மலை சமணத் தடயம்

 Vallimalai Jain heritage

வள்ளிமலை சமணத் தடயம் 

  Vallaimalai Jain cave, Saint Bed cum School and Bas Relief – GPS coordinates (13.074, 79.26)

 ----------------------------- 

(Before reach, near to Vallimalai - Chinnamalai - GPS coordinates (13.074, 79.25)
Both sites are South and North side of Vallimalai Hill, Murugan temple)

 ------------------------ 

North side of Vallimalai Murugan temple.

jain beds: 

These natural caverns established in around 2nd century BC were inhabited by Digambar monks. The monks from Bihar used to come here during the late-maurya period. This was also a palli, a residential school of the monks. The smooth & polished beds here were carved during the rule of Satvahana dynasty. A total of 5 inscriptions are found, with one of the inscriptions dating to 8th century AD. The inscriptions are carved in Tamil, Grantha & Kannada languages. These inscriptions establish the connection between Tamil Nadu & Karnataka. The Jain idol carvings were created during the reign of Ganga King Rachamalla II in 870 AD, after conquest of this region from Chola kings. Vallaimalai was an important Jain center during 8th-9th century.

 

The various images of the ‘Tirthkaras’, the Jain Gurus,  are visible etched to the stone walls. The various yogic postures,  like arthaparyangasana. The style of carvings is similar to Badami cave temples, Bagalkot district,  Karnataka and relatable to Ajanta and Ellora caves near Aurangabad as well.

Nevertheless, it is a marvelous structure and is a fascinating fact at how accurately the stone has been carved; given the lack of machinery at that time. It is truly a feat of patience and skill, and hence a must-visit for everyone!

Since lived the then habitant of Jain saints had evolved these caves as monasteries of peace and social work where they had extended healthcare to locals and inscriptions in this regard could be found out in Vallimalai caves. These monuments contained wealth of information, which were relevant even today and hence should be protected.

 

Most of such ancient sites that contain Jain inscriptions are not known to the people by and large. We would like the messages of the Jain saints, who had stayed in caves in various parts of the State since the Sangam period and which have a lot of relevance in today’s turbulent lifestyle, to be understood by the locals and the general public.

a Jain monastery had been established there by the Ganga King Rajamalla after he captured this region from Chola king and another one at Seeyamangalam, near Chetpet, Thiruvannamalai dr.

# cluster 1 – Four Parswanatha Thirthankar carvings in Arthaparyankasana (seated in cross legged with meditative posture): From left  the first Thirthankar one, has sri Dharnendrar God serpent hood, (sri Dharnendrar God) above the head with Triumbrella in conical shape, flanked by Sri Ambika yakshi, Goddess, has too children and one servant and Sri Brahmadevar god seated on masthaka of an Elephant. The remainting has serpent hood only. Underneath of three a sculpture of the Yakshi, seated in sukhāsana, possessing aṅkuśa, pāśa, lotus and a fruit in her four arms and adorned with a serpent canopy above her crown.

 

# Cluster 2 – Two Thirthankars in arthaparyankasana - one is Sri Adhinatha and another one is Sri Mahavira, flanked by Sri Ambika yakshi, Goddess, has too children and one servant and Sri Brahmadevar god seated on masthaka of an Elephant.

 It was an art convention to depict the first and last Tīrthaṅkara together instead of all the twenty-four in a single composition.  Non-availability of space to carve the entire group at one place could have initially prompted craftsmen to represent only Ādinātha and Mahāvīra together and finally it became an accepted norm symbolizing the Caturviṃśatimūrtis (twenty four).  Examples of these two Tīrthaṅkaras shown together are reported from the caves at Karuppankunru, Eruvadi, Aluruttimalai, Muttuppatti, Uttamapalayam and Vallimalai. Among them, those sculptures from Eruvadi, Muttuppatti and Vallimalai deserve special mention.

# Cluster 3: Bala Brahmacharies (have no married life style onto got moksha) ie Five thirthankar bas reliefs on the forehead of the cave roof.  All are in Arthaparyankasana posture (seated in cross legged with meditative posture). From left – Sri Mallinathar, Sri Vasupoojyar, Sri Parswanathar, Sri Neminathar, Sri Mahaveerar.

Underneath of five carvings  stone inscriptions were carved.

 

. A total of 5 inscriptions are found, with one of the inscriptions dating to 8th century AD. The inscriptions are carved in Tamil, Grantha & Kannada languages. These inscriptions establish the connection between Tamil Nadu & Karnataka. The Jain idol carvings were created during the reign of Ganga King Rachamalla II in 870 AD, after conquest of this region from Chola kings.

Vallaimalai was an important Jain center during 8th-9th century.

 

Note: The sad fact is that it is not very well preserved, and some chunks of the rock-bearing inscriptions have been stolen, damaged, or misplaced. Although one of the site is under the protection of the ASI, I honestly feel more efforts to preserve this sites must be taken, and fast.

************** 

Videos 

  

வேலூருக்கு அருகே அமைந்துள்ள; வள்ளிமலை சமணக் குகைகள், சமணத்துறவிகள் படுக்கைகள் / பள்ளிகள் மற்றும்  புடைப்புச் சிற்பங்கள்.

 

கிமு 2 ஆம் நூற்றாண்டில் நிறுவப்பட்ட இந்த இயற்கை குகைகளில் திகம்பர் துறவிகள் வசித்து வந்தனர் என வரலாற்று செய்திகள் தெரிவிக்கின்றன. மௌரியர் ஆட்சிக்காலத்தின் பிற்பகுதியில் பீகாரில் இருந்து துறவிகள் இங்கு வந்துள்ளார்கள்.

இது ஒரு குகைப்பள்ளி, துறவிகளின் குடியிருப்பு மற்றும்  பள்ளிக் கூடம் ஆக இருந்துள்ளது.. இங்குள்ள வழவழப்பான மற்றும் மெருகூட்டப்பட்ட படுக்கைகள் சதவாகன வம்சத்தின் ஆட்சியின் போது செதுக்கப்பட்டவை என்று தெரிகிறது. மொத்தம் 5 கல்வெட்டுகள் இங்கு காணப்படுகின்றன, அதில் ஒரு கல்வெட்டு கிபி 8 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தது. கல்வெட்டுகளின்  எழுத்துகள் தமிழ், கிரந்தம் மற்றும் கன்னட மொழிகளில் வெவ்வேறு ஆண்டுகளில் செதுக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த கல்வெட்டுகள் தமிழ்நாடு மற்றும் கர்நாடகத்திற்கு இடையே உள்ள தொன்மையான தொடர்பை நிறுவுகின்றன. கி.பி 870ல் சோழ மன்னர்களிடமிருந்து இப்பகுதியை கைப்பற்றிய பின்னர், கங்க மன்னர் இரண்டாம் ராஜமல்லனின் ஆட்சியின் போது சமணச் சிற்பங்கள் உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. வள்ளிமலை 8-9 ஆம் நூற்றாண்டில் ஒரு முக்கியமான சமண மையமாக இருந்துள்ளது என்பது  இவற்றைக் காணும் போது ஊர்ஜிதமாகிறது.

 

சமணத்தின் பரமகுருக்களான  'தீர்த்தகரர்'களின் பல்வேறு உருவங்கள் கல் சுவர்களில் பொறிக்கப்பட்டுள்ளன. அர்த்தபர்யங்காசனம் போன்ற பல்வேறு யோக நிலை புடைப்புச் சிற்பங்கள்;  , கர்நாடக  பாதாமி குகைக் கோயில்கள், அவுரங்காபாத், பாகல்கோட் மாவட்டம் , அருகே உள்ள அஜந்தா மற்றும் எல்லோரா குகைகளுடன் தொடர்பு படுத்தப்பட்டு அதே போன்ற சிற்பச் செதுக்கல்களின் பாணி உள்ளது.

 

ஆயினும்கூட, தனித்தன்மையான இது ஒரு அற்புதமான அமைப்பு.  இப் பாறையில் அவ்வளவு துல்லியமாக செதுக்கப்பட்டு கண்ணைக்கவரும் வண்ணம் காட்சியளிக்கிறது. அந்த வரலாற்று காலத்தில் சுலபமாக் அ செதுக்கவல்ல தொழிற்நுட்பக் கருவிகள் இல்லையானாலும்  செதுக்கப்பட்டுள்ள சிலைகளைப் பார்க்கும் போது அக்காலத்தவர்களின் பொறுமை மற்றும் திறமையை பறை சாற்றுகிறது. எனவே அனைவரும் கட்டாயமாக காண வேண்டிய ஒரு தொன்மைத்தலம்.

அப்போது அங்கு வாழ்ந்த சமண துறவிகள், இந்த குகைகளை அமைதி மற்றும் சமூகப் பணிக்கான ஸ்தலங்களாக மாற்றியதோடு மட்டுமல்லாமல், மேலும் உள்ளூர் மக்களுக்கு மருத்துவம் செய்து சுகாதாரத்தை விரிவுபடுத்தியுள்ளனர். இது தொடர்பான கல்வெட்டுகளை வள்ளிமலை குகைகளில் காணலாம். இந்த நினைவுச்சின்னங்களில் தொன்மையான, குறிப்பிடத்தக்க வரலாற்றுப் பொக்கிஷங்கள் இருப்பதால்  அவை பலகாலம் பாதுகாக்கப்பட வேண்டிய தலமாகும்.

 

சமணக் கல்வெட்டுகளைக் கொண்ட இத்தகைய பழங்காலத் தலங்களில் பெரும்பாலானவை இக்கால மக்களால் அறியப்படவில்லை. சங்க காலத்திலிருந்தே மாநிலத்தின் பல்வேறு பகுதிகளில் உள்ள குகைகளில் சமணத் துறவிகள் தங்கி, இன்றைய பரபரப்பான வாழ்க்கையில் அமைதியை அளிக்கவல்ல பொருத்தமான வழிகாட்டுதலை வழங்கியுள்ளார்கள் என்பதை  அவ்வூர் மக்களும்  ஏனைய பொதுமக்களும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

சோழ மன்னனிடமிருந்து இந்தப் பகுதியைக் கைப்பற்றிய பின்னர் கங்க மன்னர் ராஜமல்லனால் அங்கு ஒரு சமணப்பள்ளி நிறுவப்பட்டது போல,  திருவண்ணாமலை சேத்பட்டுக்கு அருகில் உள்ள சீயமங்கலத்திலும் இதே போன்று  மற்றொன்றும் காணப்படுகிறது.

 

# தொகுப்பு 1 – அர்த்தபர்யங்காசனத்தில் நான்கு பார்ஸ்வநாத தீர்த்தங்கரர் சிற்பங்கள் (தியான கோலத்தில் சம்மணமாக அமர்ந்து) காணப்படுகின்றன.  இடப்புறமுள்ள பார்ஸ்வ ஜினரின் தலைக்குமேலே ஸ்ரீதரணேந்திரன், பவணலோக தேவரசன்,  ஐந்து தலை நாகமாக உருவெடுத்து தலைக்குமேல் பாதுகாப்பது போல செதுக்கியதோடல்லாமல் அதற்கும் மேல் முக்குடை சிறப்பும் முக்கோண வடிவத்தில் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. மற்றும் ஸ்ரீ பிரம்மதேவர் உருவச்சிற்பம் யானையின் மஸ்தகத்தில் அமர்ந்துள்ளதுபோன்ற கோலத்திலும்,   ஸ்ரீ அம்பிகா யக்ஷி, இரு குழந்தைகள் மற்றும் ஒரு பணிப்பெண்ணுடன் செதுக்கப்பட்டுள்ளன.. மற்ற தீர்த்தங்கரர்கள் மூன்றின் கீழ் ஸ்ரீ பத்மாவதி யக்ஷியின் சிற்பம், சுகாசனத்தில் அமர்ந்தபடி, நான்கு கரங்களில் அங்குஷா, பாசம், தாமரை மற்றும் ஒரு பழம்  ஏந்தியபடியும், அவளது கிரீடத்திற்கு மேலே ஒரு பாம்பு படம்விரிந்தபடி ஆபரணங்களால் அலங்கரித்த நிலையில் செதுக்கப்பட்டுள்ளது.

 

தொகுப்பு 2 – அர்த்தபர்யங்காசனத்தில் இரண்டு தீர்த்தங்கரர்கள் - ஒருவர் ஸ்ரீ ஆதிநாதர் மற்றும் மற்றொருவர் ஸ்ரீ மஹாவீரர் இடப்புறம் ஸ்ரீ  பிரம்மதேவர் உருவச்சிற்பம் யானை மஸ்தகத்தில்  அமர்ந்தபடியும், வலப்புறம் ஸ்ரீ அம்பிகா யக்ஷி வலக்கையில் நிலோற்ப மலர் தொடையில் சாய்ந்தபடி, இரு குழந்தைகள் மற்றும் ஒரு பணிப்பெண்ணுடன் காணப்படுகிறாள்.

 

  இருபத்து நான்கு தீர்த்தங்கரர்களை வடிப்பதற்கு பதிலாக முதல் மற்றும் கடைசி தீர்த்தங்கரரை ஒரே அமைப்பில் சித்தரிப்பது ஒருவகை சிற்பக்கலை பாணியாகும். மொத்த ஜினரையும் ஒரே இடத்தில் செதுக்க போதிய இடம் கிடைக்காமையால் , ஆரம்பத்தில் ஆதிநாதரையும் அடுத்து மகாவீரரையும் ஒன்றாகப் பிரதிநிதிப்படுத்தும் வகையில் உருவாக்கும் அளவில் அக்கால  கைவினைஞர்களை தூண்டியிருக்கலாம்,அதாவது  சதுர்விம்சதி தீர்த்தங்கர மூர்த்திகளை (இருபத்து நான்கினைக்) குறிக்கும் பாணி கருப்பன்குன்று, ஏருவாடி, ஆளுருட்டிமலை, உத்தமபாளையம் மற்றும் வள்ளிமலை ஆகிய இடங்களில் உள்ள குகைகளில் இந்த இரண்டு தீர்த்தங்கரர்களும் ஒன்றாகக் காணப்படுவதிலிருந்து ஒருவகை எடுத்துக்காட்டுகளாக உள்ளன. அவற்றுள் ஏருவாடி, முட்டுப்பட்டி, வள்ளிமலை ஆகிய பகுதிகளைச் சேர்ந்த சிற்பங்கள் குறிப்பிடத் தக்கவை.

 

# தொகுப்பு 3: பால பிரம்மச்சாரிகள் ( துறவு ஏற்பதற்கு முன்பும்  திருமணம் செய்யாமல் சந்தியாச வாழ்க்கை முறை யில் வாழ்ந்தவர்கள்) குகை கூரையின் நெற்றியில் ஐந்து தீர்த்தங்கரர்களின் சிற்பங்கள். அனைவரும் அர்த்தபர்யங்காசன தோரணையில் உள்ளனர் (தியான தோரணையுடன் சம்மணமிட்டபடி அமர்ந்துள்ளனர்). இடமிருந்து - ஸ்ரீ மல்லிநாதர், ஸ்ரீ வாசுபூஜ்யர், ஸ்ரீ பார்ஸ்வநாதர், ஸ்ரீ நேமிநாதர், ஸ்ரீ மகாவீரர் ஆவார்கள்.

ஐந்து கல்வெட்டுகளின் அடியில் கல்வெட்டுகள் செதுக்கப்பட்டுள்ளன.

 மொத்தம் 5 கல்வெட்டுகள் காணப்படுகின்றன, அதில் ஒரு கல்வெட்டு கிபி 8 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தது. கல்வெட்டுகள் தமிழ், கிரந்தம் மற்றும் கன்னட மொழிகளில் செதுக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த கல்வெட்டுகள் தமிழ்நாடு மற்றும் கர்நாடகா இடையே உள்ள தொடர்பை நிறுவுகின்றன. கி.பி 870ல் சோழ மன்னர்களிடமிருந்து இப்பகுதியை கைப்பற்றிய பின்னர், கங்க மன்னர் இரண்டாம் ராசமல்லனின் ஆட்சியின் போது ஜெயின் சிலை சிற்பங்கள் உருவாக்கப்பட்டுள்ளன.

வள்ளிமலை 8-9 ஆம் நூற்றாண்டில் ஒரு முக்கியமான சமண மையமாக இருந்துள்ளது.

 

குறிப்பு:  வருத்தத்திற்குரிய ஒரு உண்மை என்னவென்றால், அது நன்றாகப் பாதுகாக்கப்படவில்லை, மேலும் சில பாறைகளைக் கொண்ட கல்வெட்டுகள் திருடப்பட்டுள்ளன, மீதமுள்ளவற்றில் சில சேதப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. தளங்களில் ஒன்று ASI இன் பாதுகாப்பில் இருந்தாலும், மற்ற ஒன்றான சின்னமலை சிற்பங்களையும் பாதுகாக்க அதிக முயற்சிகள் எடுக்கப்பட வேண்டும் என்று நான் கோருகிறேன்.